نگاهی مختصر بر زندگی حاج منصور ارضی:
جناب استاد « » به سال ۱۳۳۲ شمسی در تهران میلاد یافت. وی مداحی و ذکر برای اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام را از سن پنج سالگی آغاز کرد و در مجالسی که در محله های قدیم تهران برگزار می شد شرکت می کرد.
در سن نوجوانی به همراه عمویش (حاج حسن ارضی) در مراسم های مختلف به ویژه در مراسم دعای کمیل امام زاده قاسم ، و همچنین همه هفته در حرم حضرت عبدالعظیم (ع) شرکت می نمود. همچنین مسجد جمکرانِ قم و ...
به مراتب که از سن او می گذشت مجالس و برنامه های ایشان در مکانهای دیگر گسترده می شد.
ایشان از آغاز انقلاب اسلامی ، عمدتاً با مداحی هدفمند و خط دار در زمینه ی انقلاب ، دفاع مقدس و ارزشهای اسلامی و ... به ایجاد انگیزه الهی در بین مردم و به ویژه جوانان می پرداختند. شیوایی ، زیبایی و متانت بیان ایشان در مداحی نیاز به توضیح نیست ، زیرا کتاب و نوارهایی که از ایشان موجود است بیانگر آن می باشد.
گرچه تلاش مستمر ، مدیریت ، تدبر ، نظم در برنامه ها و «به عشق» کارکردن ، از خصلت های خوب ایشان است ، اما برتر و ارزشمند تر از آنچه درباره ی او بیان شد و ارجمندتر از هنر وی می باشد همانا توجه به ارائه مطالب آموزنده و سبکهای متنوع و از همه بالاتر «سوز و نوای گرم مثال زدنی» ایشان است که وی را محبوب دلها کرده است.حاج منصور بصيرت جوانان را مهمتر از شور آنها مي‌داند لذا در بحبوحه روضه‌هايش ناگهان مسايل اجتماعي را مطرح مي‌كند.
سال‌هاست كه شب‌هاي جمعه دعاي كميل او براي فرشتگان آسماني و ناسيان زميني آشناست.حاجي به شدت حضرت رقيه‌اي است و شايد امروز ديگر صدايش با ملاك و معيارهاي زميني چندان زيبا و گوش‌نواز نباشد ولي اين نفس جرحه جرحه شده اوست كه جوانان شيعه را در آسمان‌ها به گردش مي‌برد.